เธอคว้าสมาร์ทโฟนรุ่นปลายของเธอ นิ้วของเธอโบยบินไปขณะที่เธอตัดต่อวิดีโอ

ซึ่งเป็นทักษะที่เธอได้เรียนรู้จากการประชุมเชิงปฏิบัติการของยูนิเซฟเมื่อไม่นานนี้เพื่อสอนทักษะด้านเทคนิคแก่เยาวชนและแสดงความคิดเห็นในประเด็นที่มีผลกระทบต่อพวกเขาเธอโพสต์วิดีโอของเธอบนโซเชียลมีเดีย – เพื่อน ๆ ของเธอรีบ ‘ชอบ’“ลูกสาวของฉันเก่งมาก” พ่อของเธอพูดพร้อมยิ้ม “ฉันภูมิใจในตัวเธอมาก”Guliza Muzafar Kyzy ก็เหมือนกับเด็กอายุ 17 ปีคนอื่นๆ ยกเว้นสิ่งหนึ่งคือ 

เธอเป็นโรคสมองพิการตั้งแต่แรกเกิด

“เมื่อฉันเห็นเด็กคนอื่นๆ เต้นและเล่น ฉันทำไม่ได้” Guliza กล่าวตามความเป็นจริง ปฏิเสธที่จะรู้สึกเสียใจกับตัวเอง Guliza ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ เธอสำเร็จการศึกษาด้วยเกียรตินิยมจากโครงการภาษาอังกฤษที่ได้รับทุนสนับสนุนจากสหรัฐฯ พ่อแม่ของเธอทำให้แน่ใจว่าเธอเป็นอิสระ อย่างน้อยในบ้าน: พวกเขาได้วางแท่งเหล็กไว้ตามผนังอพาร์ตเมนต์เพื่อให้เธอสามารถเคลื่อนที่ไปมาได้ ในการออกไป พ่อของเธออุ้มเธอ

ลงบันไดสี่ขั้นและกลับมาพร้อมกับความกระตือรือร้น 

แม้ว่าลูกสาวของเขาจะมีน้ำหนักมากขึ้นในแต่ละปีRozaliya เข้าร่วมศูนย์ดูแลเด็กกลางวัน Buchur สำหรับเด็กพิการยูนิเซฟ คีร์กีซสถาน/2016/ลิสเตอร์Rozaliya เข้าร่วมศูนย์รับเลี้ยงเด็กกลางวัน Buchur สำหรับเด็กพิการ ก่อตั้งโดยยูนิเซฟ ในเมืองออช ประเทศคีร์กีซสถานการจัดสถาบัน: ธรรมดาเกินไป

Guliza โชคดี เธออาศัยอยู่ที่บ้าน ในขณะที่ในคีร์กีซสถาน

มีเด็กประมาณหนึ่งในสามที่อาศัยอยู่ในสถานสงเคราะห์

เป็นเด็กที่มีความพิการ เด็กเหล่านี้อาจเป็นกำพร้า หรือถ้าพวกเขามีครอบครัว พวกเขาอาจจะยากจนเกินกว่าจะดูแลพวกเขาหรือไม่เต็มใจที่จะทำเช่นนั้นเพราะความอัปยศอย่างแรงที่ยังคงติดอยู่กับควาทุพพลภาพ บ่อยครั้ง การดูแลชุมชนประเภทอื่นอาจไม่สามารถใช้ได้ แม้แต่โรงพยาบาลและโรงเรียนอนุบาลก็เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าส่งเสริมให้ผู้ปกครองละทิ้งเด็กที่มีความทุพพลภาพและจัดให้อยู่ในสถาบันต่างๆ

“เราไปเยี่ยมโรงเรียนประจำใน [เมืองหลวง] 

บิชเคก เพราะเราคิดว่าคงเป็นการดีสำหรับกูลิซาที่จะได้อยู่กับเด็กคนอื่นๆ ที่คล้ายกับเธอ” แม่ของกูลิซากล่าว “แต่เมื่อเราเห็นสภาพที่เด็ก ๆ ถูกเลี้ยงไว้ โดยส่วนใหญ่ถูกพ่อแม่ทอดทิ้ง เราไม่สามารถทิ้งลูกสาวไว้ที่นั่นได้”ในขณะที่การส่งเด็กเข้าสถาบันเป็นบรรทัดฐานตั้งแต่สมัยโซเวียต ขณะนี้ทางการกำลังตั้งคำถามถึงแนวทางดังกล่าวและแสวงหาทางเลือกอื่น

มูนีร์ มัมมาดซาเด หัวหน้าฝ่ายคุ้มครองเด็กของยูนิเซฟ

ในคีร์กีซสถานกล่าวว่า แทนที่จะกำหนดให้การดูแลที่อยู่อาศัยเป็นกฎ ยูนิเซฟต้องการให้เป็นข้อยกเว้น โดยการดูแลครอบครัวอยู่ในอันดับต้นๆ ของรายการ ตามด้วยการดูแลเอาใจใส่แบบทางเลือก “ด้วยการพัฒนารูปแบบการบริการชุมชนแบบบูรณาการสำหรับเด็กพิการ ทุกคนจะทำงานร่วมกันเพื่อระบุความพิการตั้งแต่อายุยังน้อย และขจัดอุปสรรคที่พวกเขาเผชิญเมื่อพยายามเข้าถึงบริการ”

Credit : สล็อตเว็บตรง