จำนวนผู้คนทั้งหมดที่อาศัยอยู่ในอนุภูมิภาคทะเลทรายซาฮาราของแอฟริกาซึ่งถูกบังคับให้ออกจากบ้านเนื่องจากความขัดแย้ง แตะระดับสูงสุดใหม่ที่ 18.4 ล้านคนในปี 2560 เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจาก 14.1 ล้านคนในปี 2559 ซึ่งเป็นจำนวนผู้พลัดถิ่นฐานที่เพิ่มขึ้นในระดับภูมิภาคที่ใหญ่ที่สุดในโลก ตามการวิเคราะห์ของ Pew Research Center เกี่ยวกับข้อมูลข้าหลวงใหญ่ผู้ลี้ภัยแห่งสหประชาชาติ
ประชากรผู้พลัดถิ่นของโลกเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
ตั้งแต่ปี 2555 ซึ่งแตะระดับสูงสุดนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 ตะวันออกกลางผลักดันการเพิ่มขึ้นอย่างมากระหว่างปี 2555 ถึง 2558 เนื่องจากความขัดแย้งในซีเรีย อิรัก และเยเมน แต่ในปี 2560 การเติบโตส่วนใหญ่มาจากประชากรพลัดถิ่นที่อาศัยอยู่ในอนุภูมิภาคทะเลทรายซาฮารา ตั้งแต่ปี 2558 ประชากรพลัดถิ่นในภูมิภาคเพิ่มขึ้น 42% โดยส่วนใหญ่เพิ่มขึ้นในปี 2560 เพียงปีเดียว เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว จำนวนผู้พลัดถิ่นที่อาศัยอยู่ในภูมิภาคตะวันออกกลาง-แอฟริกาเหนือลดลง 8% ระหว่างปี 2558-2560 แม้ว่าจะยังคงมีจำนวนรวมมากที่สุดในโลก
เนื่องจากแนวโน้มเหล่านี้ ภูมิศาสตร์ของประชากรผู้พลัดถิ่นทั่วโลกจึงเริ่มเปลี่ยนไป: ประมาณ 30% ของผู้พลัดถิ่นโดยบังคับทั่วโลกอาศัยอยู่ในซับ-ซาฮาราแอฟริกาในปี 2560 เพิ่มขึ้นจาก 23% ในปี 2558 ในขณะเดียวกัน ตะวันออกกลาง-แอฟริกาเหนือมีส่วนแบ่ง ลดลงจาก 41% ของทั้งหมดของโลกในปี 2558 เป็น 35% ในปี 2560
จำนวนชาวอัฟริกันใต้ทะเลทรายซาฮาราที่พลัดถิ่นภายในประเทศบ้านเกิดเพิ่มขึ้นกว่าสองเท่าจากปี 2555 ถึง 2560การเพิ่มขึ้นของส่วนใหญ่ในทะเลทรายซาฮาราแอฟริกามาจากคลื่นของผู้พลัดถิ่นภายในประเทศ ซึ่งก็คือผู้ที่ถูกบังคับจากชุมชนเนื่องจากความขัดแย้งและผู้ที่ยังคงอยู่ในประเทศบ้านเกิดของตน ในอนุภูมิภาคทะเลทรายซาฮารา ประชากรกลุ่มนี้เพิ่มขึ้นเป็น 12.5 ล้านคนในปี 2560 เพิ่มขึ้น 40% จากปีที่แล้ว ซึ่งมีประชากร 8.9 ล้านคน
สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโกมีประชากรผู้พลัดถิ่น ภายในที่ใหญ่ที่สุดในอนุภูมิภาคทะเลทรายซาฮารา เนื่องจากความขัดแย้งมากมายของประเทศ ในปี 2560 ประชากรผู้พลัดถิ่นในประเทศมีจำนวนถึง 4.4 ล้านคน เกือบสองเท่าของจำนวน 2.2 ล้านคนที่รายงานในปีก่อนหน้า ในขณะเดียวกัน ในเอธิโอเปียข้อพิพาทเรื่องเขตแดนระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์ได้ช่วยผลักดันจำนวนประชากรผู้พลัดถิ่นภายในประเทศจากเกือบศูนย์ในปี 2559 เป็นมากกว่าหนึ่งล้านคนในปี 2560
จำนวนผู้พลัดถิ่นที่เดินทางออกจากประเทศบ้านเกิดเนื่องจากความขัดแย้งหรือการประหัตประหาร และได้รับการคุ้มครองระหว่างประเทศ หรือที่เรียกว่าผู้ลี้ภัย ได้เพิ่มขึ้นอย่างพอประมาณในอนุภูมิภาคทะเลทรายซาฮารา จำนวนผู้ลี้ภัยในภูมิภาคนี้สูงถึง 5.4 ล้านคนในปี 2560 เพิ่มขึ้น 16% จากปี 2559 แต่น้อยกว่าสถิติผู้ลี้ภัย 6.5 ล้านคนที่รายงานในปี 2537 ระหว่างการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในรวันดา
ยูกันดารองรับผู้ลี้ภัยในทะเลทรายซาฮารา
จำนวนมากที่สุด (เกือบ 1.4 ล้านคน) ในปี 2560 ส่วนใหญ่มาจากซูดานใต้ ผู้ลี้ภัยเกือบ 900,000 คนอาศัยอยู่ในเอธิโอเปีย โดยเกือบครึ่งหนึ่งมาจากซูดานใต้ และที่เหลืออีกจำนวนมากมาจากโซมาเลียและเอริเทรีย สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโกมีผู้ลี้ภัยมากกว่า 500,000 คนจากประเทศเพื่อนบ้านต่างๆ รวมถึงรวันดา สาธารณรัฐแอฟริกากลาง และซูดานใต้
ประเทศในแถบ Sub-Saharan Africa ต้อนรับผู้ขอลี้ภัยจำนวนค่อนข้างน้อย ซึ่งก็คือผู้ที่เดินทางออกจากประเทศบ้านเกิดของตนและขอความคุ้มครอง มีผู้ขอลี้ภัยประมาณ 500,000 คนอาศัยอยู่ในภูมิภาคนี้ในปี 2560 โดยส่วนใหญ่มาจากประเทศในแถบอนุภูมิภาคทะเลทรายซาฮาราอื่นๆ
เกือบสี่ในห้าของผู้พลัดถิ่นที่อาศัยในอนุภูมิภาคทะเลทรายซาฮารามาจากเพียงห้าประเทศ
อีกวิธีหนึ่งในการดูการพลัดถิ่นคือการดูประเทศบ้านเกิดของผู้พลัดถิ่นทั้งหมด ไม่ว่าจะถูกบังคับพลัดถิ่นในประเทศบ้านเกิดหรืออาศัยอยู่ในประเทศอื่น ผู้พลัดถิ่นเกือบสี่ในห้า (79%) ที่อาศัยอยู่ในแอฟริกาใต้สะฮารามาจากเพียงห้าประเทศในปี 2560 ได้แก่ สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก ซูดานใต้ โซมาเลีย ไนจีเรีย และสาธารณรัฐแอฟริกากลาง (ผู้ลี้ภัยจำนวนมากจากประเทศต้นทางเหล่านี้เป็นสมาชิกของประชากรผู้ลี้ภัยระยะยาว เช่นกัน – ชุมชนที่มีผู้ลี้ภัย 25,000 คนขึ้นไปเป็นเวลาห้าปีหรือมากกว่านั้น)
จำนวนผู้พลัดถิ่นในภูมิภาคนี้คิดเป็น 1.8% ของประชากรในภูมิภาคนี้ในปี 2560 จำนวนมากกว่าหนึ่งพันล้านคนอาศัยอยู่ในภูมิภาคตอนใต้ของทะเลทรายซาฮารา อย่างไรก็ตาม ส่วนแบ่งนี้เพิ่มขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาและอยู่ในระดับสูงสุดนับตั้งแต่มีการบันทึกไว้ เกี่ยวกับผู้พลัดถิ่นเริ่มขึ้นในปี 2536 ในปี 2560 มีเพียงภูมิภาคตะวันออกกลาง-แอฟริกาเหนือเท่านั้นที่มีสัดส่วนประชากรที่อาศัยอยู่ในฐานะผู้พลัดถิ่นภายในประเทศ ผู้ลี้ภัย หรือผู้ขอลี้ภัย (3.8%)
Credit : UFASLOT888G
